محدودیت ها و نباید ها در سفید کردن دندان ها (بلیچینگ):

• اقدام به سفید کردن دندان ها در حالی که پوسیدگی دندان یا بیماری لثه وجود داشته باشد، می تواند موجب ایجاد درد و التهاب شدید شود.
• پیش از اقدام به سفید کردن دندان ها، باید هرگونه پوسیدگی دندان و بیماری لثه درمان شود در غیر این صورت مواد سفید کننده به لایه های داخلی دندان نفوذ کرده و آن را ضعیف و تحریک پذیر و دچار حساسیت می کند.
• به طور کلی پیش از استفاده از هر نوع ماده سفید کننده دندان، باید با یک دندانپزشک مشورت نمود.
• در صورت وجود حساسیت نسبت به پراکسید نیز باید از کاربرد مواد سفید کننده پرهیز نمود.
• در مواردی که دندان ها دچار تغییر رنگ زرد هستند، بهترین نتیجه از مواد سفید کننده حاصل می شود.
• زردی دندان در نواحی که مینای دندان از بین رفته و عاج نمایان است، با مواد سفید کننده بهتر نمی شود و ممکن است حساسیت عاجی ایجاد شده یا افزایش یابد.
• اگر رنگ دندان خاکستری باشد، با انجام بلیچینگ تغییر کمی ایجاد می شود.
• دندان هایی که به رنگ ارغوانی (بنفش) هستند، ممکن است به درمان سفید کردن دندان هیچ پاسخ مثبتی ندهند.
• کاربرد مواد سفید کننده دندان برای کودکان زیر 16 سال توصیه نمی شود، زیرا اتاقک پالپ دندان در این سن هدر حال رشد بوده و مواد سفید کننده ممکن است در مغز دندان التهاب ایجاد کند.
• انجام سفید کردن دندان ها برای خانم ها هنگام بارداری توصیه نمی شود.
• اگر درمان هایی مانند ترمیم، روکش، ونیر، دنچر، کامپوزیت و بریج قرار است انجام دهید، باید سفید کردن دندان ها حدود دو هفته پیش از این موارد انجام شود. اگر پس از این درمان ها بلیچینگ انجام شود، تغییر رنگ بعد از سفید کردن، در همه نواحی همسان نخواهد بود و دندان های بدون ترمیم و روکش سفیدتر خواهند شد.

پاسخ سوالات خود را از ما بخواهید.

دانایی ها لبخند  می زنند.

لبخند بزن دوست من