نقش آدامس جویدن در سلامت دهان و دندان ها چیست؟

مدت هاست که از آدامس برای تمیز کردن و خوشبو نمودن محیط دهان استفاده می شود. شیرین کننده های موجود در آدامس ها اغلب ساخارین، آسپارتام، آس سولفام و سیکلامات هستند که موجب طعم دار شدن آن ها می شوند.

در سال 1991 تشکیلات دارویی فارماکوپه اروپا، طرح استفاده از آدامسی را داد که به کمک آن بیماری های دهانی و یا سایر بیماری های بدن به کمک جذب از طریق سیستم گوارشی( شروع فرآیند گوارش از دهان می باشد) قابل درمان هستند. با جای دادن مواد دارویی در ترکیبات آدامس ها می توان این دارو ها را به بدن فرد رساند.

دارو هایی که از طریق آدامس به بدن می رسند

فلوراید، برای کاهش و پیشگیری از پوسیدگی های دندانی

کلرهگزیدین، برای کاهش ریت باکتریایی دهان

نیکوتین، برای کاهش کشیدن سیگار و ترک سیگار

آسپرین، ضد درد و التهاب

دیمن هیدرینات، برای بیماری های هیجانی

دیفن هیدرامین، ضد حساسیت

کافئین، کاهش دهنده خواب

و ….

جویدن آدامس به عنوان روشی برای دریافت دارو این روزها بسیار مورد توجه و استقبال قرار گرفته است. به خصوص در کودکان روشی ایده آل و مناسب می باشد.

یکی دیگر از مواد شیمیایی افزودنی که در برخی موارد به آدامس ها اضافه می شود فنتول بوده که با تاثیر بر پرز های چشایی و نیز مخاط بینی( سلول های بویایی)  احساس خنکی خوشایندی را در مصرف کننده ایجاد نموده و در کاهش تشنگی فرد موثر است.

دیگر موارد درمانی آدامس برای درمان خشکی دهان و تولید بزاق مصنوعی می باشد.

نه تنها عضلات دهانی بلکه فعالیت عضله زبان نیز با جویدن آدامس افزایش می یابد و به دفع قسمتی از مواد سمی بدن کمک می کند.

استفاده از آدامس موجب کاهش احتمال خونریزی لثه و تشکیل پلاک های دندانی می شود که منجر به کاهش میزان ریسک  پوسیدگی دندانی در دهان می شود.

در صورت استفاده از آدامس سعی کنید آدامس هایی حاوی قند زایلیتول یا سوربیتول را که به سختی تهیه می شوند( و اغلب در داروخانه ها) تهیه نمایید زیرا نه تنها شیرین کننده مصنوعی نیستند بلکه خاصیت جلوگیری از پوسیدگی را نیز دارند.