اغلب، عفونت را دلیل اصلی ناکام ماندن جراحی‌های ایمپلنت می‌دانند. اما اگر به کمک روشی بتوان از ایجاد عفونت جلوگیری کرد و یا میزان آن را کاهش داد، احتمال موفقیت جراحی‌های ایمپلنت افزایش پیدا خواهد کرد.
بسیاری از محققان به دنبال راه حلی برای جلوگیری از رشد باکتری‌ها بعد از کاشت ایمپلنت هستند و نشریات بسیاری در این زمینه مطالبی منتشر کرده‌اند. البته لازم به ذکر است که حدود 10 درصد از ایمپلنت‌ها در اثر مشکلات مربوط به استئواینتگریشن و یا بروز عفونت به شکست منجر می‌شوند.
گروهی از دانشمندان دانشگاه UPV/EHU بازک کانتری، کتینگ ایمپلنت جدیدی را ارائه کرده اند که این کتینگ‌ها نه تنها از عفونت باکتریایی جلوگیری می‌کنند، بلکه در صورت بروز عفونت، آن را از بین خواهند برد و همچنین دارای خصوصیات استئواینتگریشن نیز بوده و در افزایش استحکام اتصال ایمپلنت و استخوان موثر می باشد.
بخش دشوار ساخت ترکیباتی که از بروز این نوع خطرات جلوگیری کند، غلبه بر مقاومت باکتری‌ها است. از آن‌جایی‌که باکتری‌ها روز‌به‌روز در مقابل محصولات آنتی باکتریال مقاوم می‌شوند، پیدا کردن ترکیبی که بتواند آن‌ها را نابود کند، کار سختی خواهد بود. از طرفی باید اشاره کرد که تلاش برای ساخت کتینگ‌های مخصوص ایمپلنت‌های تیتانیومی نیز یکی دیگر از بخش‌های دشوار این کار است.
تا به امروز، محققان توانسته‌اند کتینگ‌هایی تولید کنند که ساخته شدن استخوان‌های اطراف ایمپلنت و محکم شدن آن‌ها را ساده‌تر کند. قدم بعدی برای آن‌ها پیدا کردن روشی است که به کمک آن بتوانند به‌وسیله کتینگ‌ها، باکتری‌ها را از بین ببرند.
برای این‌کار، تیم تحقیقاتی از ترکیب Sol-gel استفاده کرد. این ژل می‌تواند برای کتینگ سطح فیکسچر تیتانیومی مورد استفاده قرار بگیرد. برای انجام این کار، فیکسچر را تحت حرارت قرار می‌دهند تا ژل به آن متصل شود. معمولاً در طول انجام این فرآیند، از سیلیکا به عنوان پایه استفاده می‌شود، زیرا این ترکیب به دلیل داشتن خصوصیت استئواینداکتیو ، پیش‌برد کار را ساده‌تر می‌کند. دانشمندان برای ایجاد خاصیت ضدباکتریایی در این ترکیبات، مواد ضدباکتریایی متعددی به آن‌ها اضافه کردند.
در طول این پژوهش، سه نمونه کتینگ ساخته شد. هر یک از این کتینگ‌ها، به روش متفاوتی با باکتری‌ها مبارزه می‌کردند، برای مثال یا مانع از چسبیدن باکتری و ایجاد عفونت می‌شدند و یا در صورت بروز هر‌گونه عفونت، آن را نابود می‌کردند.
